2019-18 / Lacrimosa

Με τον καιρό, η σχέση με τον φόβο μας, μετατρέπεται από αμυντική σε σαρκικά ερωτική. Είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή, κουρασμένοι από το αέρινα αόριστο και την άπραγη αναμονή, θα ποθήσουμε να τον αντικρίσουμε συνειδητά και κατάματα, για να ικανοποιήσουμε την επιθυμία για σωματική επαφή.
Αυτήν την γήινη σαρκική επαφή, που μόνο το ενστικτώδες ον γνωρίζει ότι είναι απαραίτητη προϋπόθεση, για τον εξανθρωπισμό του φόβου του και την μετουσίωσή του σε ισόποση σχέση λυτρωτικής συμφιλίωσης.



Details
Over time, our relationship with our fears turns from purely defensive to a carnal desire. It is certain that at some point, tired of the airy vagueness and impatient waiting, we will want to face them consciously and firmly, to satisfy the desire for physical contact.
This earthly, carnal contact; which only an instinctive being knows is a necessary condition for the humanization of his fears and its transformation into an equal relationship of redemptive reconciliation.