1998 / Dictionary of Greek Painters
Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών, Εκδόσεις Μέλισσα, 1998
(Απόσπασμα)
... Η πρώτη δουλειά του Γιώργου Καζάζη αποτελείται από μεγάλους καμβάδες που δουλεύει με λάδια και που είναι το προϊόν μιας εμπεριστατωμένης εργασίας πάνω στην προβληματική της οργάνωσης του εικαστικού πεδίου, με κύριο εργαλείο τις εναλλασσόμενες εντάσεις των χρωματικών σχέσεων. Το παράλληλο ενδιαφέρον του για την υλική υφή του χρώματος εκφράζεται στην ανάγλυφη μορφή των έργων του, στοιχείο που μεταθέτει τον τονισμό από την καθαρά νοητική στην πραγματική διάσταση της ζωγραφικής. Αυτό το χαρακτηριστικό υπογραμμίζεται ακόμη περισσότερο στην επόμενη σειρά έργων του. Οι έντονες χρωματικές αντιστίξεις συνθέτουν αναπαραστάσεις φανταστικών τοπίων, όπου η εκφραστική δύναμη του χρώματος φτάνει στην αποκορύφωση και λειτουργεί ως καθοριστικό στοιχείο για τη δημιουργία της αμφισημίας μεταξύ φυσικού και μεταφυσικού χώρου.
Ο συγκεκριμένος προσανατολισμός αυτής της αναζήτησης προσεγγίζει τις νέο-εξπρεσιονιστικές τάσεις, προσέγγιση που γίνεται πιο έκδηλη στα έργα που ακολουθούν. Ο συμβολισμός της μορφής σταδιακά αποκτά μεγαλύτερη ισχύ, ενώ τα θέματα στη σειρά αυτών των έργων έχουν έναν απροκάλυπτο δραματικό και ερωτικό χαρακτήρα. Η εξέλιξη της αναζήτησης του, σχετικά με την εκφραστική ιδιότητα της μορφής και του χρώματος, ακολουθεί από το 1995 μιαν άλλη οδό και φτάνει στο στάδιο μιας σημειωτικής, σχεδόν μηχανιστικής γραφής, με κύριο χαρακτηριστικό το επαναλαμβανόμενο μοτίβο, τα ζωηρά, πλακάτα χρώματα και τα περιγραμμικά σύμβολα μορφών, που παραπέμπουν στο εικονικό ρεπερτόριο της γραφής των υπολογιστών.
(Απόσπασμα)
... Η πρώτη δουλειά του Γιώργου Καζάζη αποτελείται από μεγάλους καμβάδες που δουλεύει με λάδια και που είναι το προϊόν μιας εμπεριστατωμένης εργασίας πάνω στην προβληματική της οργάνωσης του εικαστικού πεδίου, με κύριο εργαλείο τις εναλλασσόμενες εντάσεις των χρωματικών σχέσεων. Το παράλληλο ενδιαφέρον του για την υλική υφή του χρώματος εκφράζεται στην ανάγλυφη μορφή των έργων του, στοιχείο που μεταθέτει τον τονισμό από την καθαρά νοητική στην πραγματική διάσταση της ζωγραφικής. Αυτό το χαρακτηριστικό υπογραμμίζεται ακόμη περισσότερο στην επόμενη σειρά έργων του. Οι έντονες χρωματικές αντιστίξεις συνθέτουν αναπαραστάσεις φανταστικών τοπίων, όπου η εκφραστική δύναμη του χρώματος φτάνει στην αποκορύφωση και λειτουργεί ως καθοριστικό στοιχείο για τη δημιουργία της αμφισημίας μεταξύ φυσικού και μεταφυσικού χώρου.
Ο συγκεκριμένος προσανατολισμός αυτής της αναζήτησης προσεγγίζει τις νέο-εξπρεσιονιστικές τάσεις, προσέγγιση που γίνεται πιο έκδηλη στα έργα που ακολουθούν. Ο συμβολισμός της μορφής σταδιακά αποκτά μεγαλύτερη ισχύ, ενώ τα θέματα στη σειρά αυτών των έργων έχουν έναν απροκάλυπτο δραματικό και ερωτικό χαρακτήρα. Η εξέλιξη της αναζήτησης του, σχετικά με την εκφραστική ιδιότητα της μορφής και του χρώματος, ακολουθεί από το 1995 μιαν άλλη οδό και φτάνει στο στάδιο μιας σημειωτικής, σχεδόν μηχανιστικής γραφής, με κύριο χαρακτηριστικό το επαναλαμβανόμενο μοτίβο, τα ζωηρά, πλακάτα χρώματα και τα περιγραμμικά σύμβολα μορφών, που παραπέμπουν στο εικονικό ρεπερτόριο της γραφής των υπολογιστών.
"Dictionary of Greek Painters", Melissa edition, 1998
(Extract)
...George Kazazis' early works were big canvases painted with oil; they were the outcome of his meticulous work on the principles of organizing the visual field, using as the main tool the variable intensity of chromatic relations. His parallel interest in the material texture of color is expressed through the relieve effect on the painted surface, an element which shifts the emphasis from the purely intellectual to the actual dimension of painting. This element is further emphasized in his next series of works. The strong chromatic counterpoints make up images of imaginary landscapes where the expressive power of color reaches its peak and acts as a decisive force in generating an ambivalence between physical and metaphysical space.
The direction of this quest brings it close to the neo-expressionistic trends, and this becomes more evident in his subsequent works. The symbolism of the form becomes increasingly powerful, while the subjects in this series of works are of an openly dramatic and erotic character. After 1995 his research around the expressive attributes of form and color takes a different path and reaches the stage of a semantic, almost mechanical writing whose main traits -the repetitive motifs, the vivid, solid colors and the linear, outlined symbols of forms- point to the imagery of computers.
(Extract)
...George Kazazis' early works were big canvases painted with oil; they were the outcome of his meticulous work on the principles of organizing the visual field, using as the main tool the variable intensity of chromatic relations. His parallel interest in the material texture of color is expressed through the relieve effect on the painted surface, an element which shifts the emphasis from the purely intellectual to the actual dimension of painting. This element is further emphasized in his next series of works. The strong chromatic counterpoints make up images of imaginary landscapes where the expressive power of color reaches its peak and acts as a decisive force in generating an ambivalence between physical and metaphysical space.
The direction of this quest brings it close to the neo-expressionistic trends, and this becomes more evident in his subsequent works. The symbolism of the form becomes increasingly powerful, while the subjects in this series of works are of an openly dramatic and erotic character. After 1995 his research around the expressive attributes of form and color takes a different path and reaches the stage of a semantic, almost mechanical writing whose main traits -the repetitive motifs, the vivid, solid colors and the linear, outlined symbols of forms- point to the imagery of computers.